SEMİNER ÖZETİ:
Mimar Sinan’ın yapıtlarının analizlerinde, bu eserlerin tasarım, üretim, kullanım, ve kendi dönemlerinde algılanışını şekillendiren süreçler ile zihniyetler önemsenmemiştir. Türkiye’de genellikle profesyonel mimar veya restoratör formasyonuna sahip olan Osmanlı mimarlık tarihçileri, Sinan’ın eserlerinin yorumunu bağlamsal etkenlerden bağımsız biçimci paradigmalara kısıtlama eğilimi göstermişlerdir. Bunun doğal sonucu olarak, mimarbaşının yolunu izlediğini düşünmekte olan mimarlar, şehirciler, ve restoratörler Osmanlı mimarî kültürü ve âdâbına ters düşen uygulamalar sergileyegelmişler ve şimdilerin belirgin neo-Osmanlılık hevesi bağlamında da giderek artan bir vahametle sergilemeye devam etmektedirler. Konferans Sinan çağını, özellikle cami külliyelerine ve doğaya duyarlı planlama ile şehircilik anlayışlarına odaklanarak yorumlarken, yeri geldikçe günümüzdeki çelişkilere yönelik bazı güncel gözlemlere de değinecektir.
|