MİMAD SEMİNERLERİ 22 Kasım 2021 19:00
Kayıt için lütfen mimadseminerleri@gmail.com adresine eposta yollayarak adınızı ve eposta adresinizi bildiriniz.
KÜLTÜREL MİRASI ŞEHİRLERİN MARKALAŞMASI İLE BİRLİKTE DÜŞÜNMEK: MİRAS ALANLARININ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMASI İÇİN BİR OLANAK
Özgün Özçakır, Hollanda Araştırma Enstitüsü, TED Üniversitesi
Birleşmiş Milletler Dünya Turizm Örgütü tarafından ekonomik kalkınmanın tetikleyicilerinden biri olarak değerlendirilen turizm, kentsel yerleşimler için vazgeçilmez bir gelir kaynağı olup “kültür turizmi”, toplam turizm gelirlerinin neredeyse yarısını oluşturmaktadır (UNWTO, 2018). Bu nedenle kentsel yerleşimler arasında, daha fazla ziyaretçi çekerek kültür turizminden daha fazla gelir elde etmek amacıyla artan bir rekabet söz konusudur. Bu küresel rekabette, yer pazarlaması ve yer markalaşması stratejileri, şehirleri farklılaştırmada ve kültürel turizm pazarındaki "niş" konumlarını belirlemede rol oynayabilmektedir. Somut ve somut olmayan kültürel mirasın yer markalaşması ve pazarlaması ile birlikte düşünülmesi, şehirlerin kültür turizmi için kendilerini konumlandırılması adına yararlı bir araç olarak öngörülebilmektedir (Barrera Fernandez ve Hernandez-Escampa, 2017)
Yer pazarlama ve markalaşma politikaları doğrultusunda ziyaretçi sayılarının artması ve dolayısıyla turizm gelirlerinin de bu artıştan olumlu etkilenmesi beklenebilmektedir. Ancak, gerekli önlemler alınmadığı takdirde kentsel miras alanlarında “bedavacılık [free-riding]” ve kısır bir turist döngüsüne yol açabilecek aşırı turizm riski de vardır (Russo, 2002; Bonet, 2013; Seraphin ve diğerleri, 2019). Kontrolsüz turizmin olası olumsuz etkileri yakın zamanda Birleşmiş Milletler Dünya Turizm Örgütü tarafından tartışılmış ve mevcut risklerle mücadele için ön stratejiler geliştirilmiştir (UNWTO, 2018).
Aşırı turizmin olumsuz etkisinin üstesinden gelmek üzere Birleşmiş Milletler 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları'nda da çeşitli hedefler belirlenmiştir. Hedef 11.4. – en genel anlamıyla – kültürel ve doğal mirasın korunması için çabaların teşvik edilmesini belirtmiş, Hedef 8.9 sürdürülebilir turizmin önemini vurgulamıştır. Hedef 12.B. ise istihdam yaratan ve yerel kültürü/ürünleri destekleyerek sürdürülebilir turizmi teşvik eden politikaların uygulanmasının altını çizmiştir. Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarına paralel olarak, miras odaklı yer markalaşma ve pazarlama politikaları ve bu politikaların koruma planlaması ile bütünleşmesi hem kültürel hem de sosyo-ekonomik açıdan kentsel miras alanlarının sürdürülebilir gelişmesi ve korunması için bir fırsat sağlayabilecektir.
Bu sunuş, şehirler arasındaki küresel turizm rekabeti çağında – kültürel mirasın özgün nitelikleri doğrultusunda bir yeri diğerinden ayırt etmedeki etkin rolü göz önüne bulundurularak – kültürel mirasın yer pazarlaması ve markalaşması politikaları ile nasıl bütünleştirileceği konusunu irdelemektedir. Sunuş kapsamında öncelikle, yer markalaşması ve p
digital Symposium "The Making of Identity through Rural Space. Scenarios,
Experiences, and Contestations in the Rural Built Environment"
28–29 Ekim 2021.
Brandenburg University of Technology bünyesinde Dr.Özge Sezer ve Dr.Vera Egbers tarafından düzenlenen uluslararası sempozyum etkinliğine katılım için Vera Egbers (vera.egbers@b-tu.de) veya Özge Sezer (oezge.sezer@b-tu.de) 'e eposta yoluyla katılım linki istenebilir.
MİMAD SEMİNERLERİ 31 Mayıs 2021 Büke Uras “Balyanlar, Osmanlı Mimarlığı ve Balyan Arşivi”
Kuşaklar boyunca Osmanlı sultanları için mimari eserler tasarlamış ve inşa etmiş Balyanlar, Osmanlı mimarlığının yerel dilini temel alıp yorumlayarak Sarayın mimari zevk ve tercihlerini biçimlendiren ve bu sayede imparatorluk başkenti olan İstanbul’un son yüzyılına damgasını vuran önemli bir mimar ailedir. Krikor (1764-1831), oğlu Garabed (1800-1866) ve torunları Nigoğos (1826-1858), Sarkis (1831-1899) ile Hagop (1837-1875) başta olmak üzere farklı aile üyelerinin dahil olduğu “Balyan atölyesi” mimari pratiği, nesilden nesile aktarılan mesleki birikim kadar kişisel tarihleriyle de biçimlenmiştir.
Dolmabahçe Sarayı gibi pek çok önemli yapıyı tasarlayan ve inşa eden Balyanlar hiçbir zaman mimarlık üzerine düşüncelerini ortaya koyan metinler yazmamışlardır. Tasarım anlayışlarını anlamamızda bize eşlik edecek metinlerin yokluğunda Balyan mimarlığı, sadece inşa edilmiş yapıları üzerinden değerlendirilebilmiştir. Gazeteci ve Yazar Vikont Alfred de Caston, 1875 yılında Revue de Constantinople’da yer alan makalesinde, aile üyelerinin ayrıntılı biyografilerini, “Ailenin tarihi anıtlarla yazılabilir.” diyerek inşa edilmiş eserler üzerinden ilk kez kaleme almış ve Balyan mimarlığı tarihi yazımının uzun yıllar sürecek metodolojisini ortaya koymuştur.
Bu kitap çalışmasında Caston’un tutumuna ek olarak, Mimar Levon Güreğyan (1869-1950) ve sonrasında ailesinin, yüz yılı aşkın bir süre özenle sakladıkları ve günümüze ulaştırdıkları Balyan Arşivi’nde yer alan gerçekleştirilmemiş projeler ilk kez kapsamlı bir şekilde incelenerek, Balyan Atölyesi tarihine ışık tutulması hedeflenmiştir. 3 yıllık bir araştırma süreciyle Balyan Arşivi, imparatorluk inşaatlarının tasarım sürecini de yansıtmasından dolayı nadir ve değerli verileriyle, çizilen kadar çizen konusunda da birincil kaynak olarak ortaya konmuştur. Balyan Arşivi’ni tamamlayacak şekilde, birçoğu ilk kez gün yüzüne çıkan farklı ülkelerden belgeler biri araya getirilmiştir.
Balyan Arşivi’nde yer alan Beylerbeyi, Çırağan ve Fer’iye saraylarına ait çizimler, Yıldız Sarayı Büyük Mâbeyn Köşkü genişletme ve Çırağan Sarayı sedefli kapılarının kullanıldığı Şale Köşkü Ziyafet Salonu düzenlemesi projeleri, Bâb-ı Âli için yenileme önerisi, Esma Sultan’ın Kabataş’taki konağının planı, Galatasaray Lisesi planı, Aya İrini içerisinde eski silah koleksiyonlarının muhafazasına yönelik Osmanlı müzecilik tarihi için önemli plan, Dolmabahçe Gazhanesi ve Feshane Fabrika-i Hümâyunu gibi sanayi tesisleri çizimleri ile belki de hepsinden önemlisi, Sarkis ve Hagop Balyan’ın az bilinen başyapıtı, yüzyıllar sonra dört minareli olarak inşası emredilen tek selâtin cami olan Aziziye Camisi projesi teşhis edilerek Osmanlı mimarlık tarihine kazandırılmıştır.
MİM-AD Yüksek Lisans Tezleri Sempozyumu
29 Mayıs 2021
Katılım için mimadYLsempozyumu@gmail.com adresine ad, soyadı,e-posta ile katılınmak istenen OTURUM nosu bildirilmelidir.
PROGRAM
------------------------------------------------------------------------------
10:00 Açılış Konuşması – Seda Kula Say, Doç.Dr.
10:15 - 12:00 OTURUM 1 – moderatör Bilge Ekin İnan
Beril Sarısakal “Edirne'de bir maziperest: Tosyavizâde Doktor Rıfat Osman”
Ertan Erat “Osmanlı Dünyasında Zamanın Değişimi ve Mekanın Dönüşümü : 19.yy’ın İkinci Yarısında İstanbul Kenti”
Seda Baydaş “Osmanlı Mimarisinde Eklektisizm ve Nigoğos Balyan”
Zülal Gürbüz “Geç Osmanlı Başkentinde Seyir Mekanlarındaki Değişim”
30 dakikalık Oturum 1 – soru-cevap bölümü
12:00 - 12:20 ARA
12:20 - 14:05 OTURUM 2 – moderatör Ebru Pakel
Ece Konuk “Gülhane Parkı'na biyopolitik bir bakış: bahar ve çiçek bayramı'nda anlatılar, bedenler ve iktidar”
Medine Rasimgil “Rus yönetiminde Kars şehir merkezinin imarı ve anıtsal Yapıları”
Ayşe Merve Çilingir “Ziraat bankası'nın taşradaki yüzü: şube yapıları ve bağlamları”
Canse Yüzer “Rebii Gorbon: Mimarlık ve seramik arasında bir kariyer”
30 dakikalık Oturum 2 – soru-cevap bölümü
14:05 - 14:25 ARA
14:25 - 16:10 OTURUM 3 – moderatör Burcu Selcen Coşkun, Doç.Dr.
Bilge Ekin İnan “Halit Femir’in (1910-1954) Hayatı ve Mimarlığı”
Eylem Keskin “Modern Yerleşimlerde “Sürdürülebilir Komşuluk”; Kadıköy, Moda”
Neşe Nur Akkaya “Turgut Cansever ve Louis I. Kahn Mimarileri üzerine soruşturmalar: Bodrum Sualtı Arkeoloji Enstitüsü, Kimbell Sanat Müzesi”
Vinzenz Hörmann “Şehircilik tarihçisi olarak Ernst Arnold Egli”
MİM-AD SEMİNERLERİ 3 Mayıs 2021, Pazartesi, 19:00
Ezgi YAVUZ
II. DÜNYA SAVAŞI SONRASINDA TÜRKİYE’DE MİMARLIK-SANAT DİYALOĞU
Sunum, Türkiye’de II. Dünya Savaşı sonrasında mimarlığın sanat ile kurduğu diyaloğu konu edinen; sanat ve mimarlık arasındaki birliktelik düşüncesinin oluşumunu ve bu ilişkinin anlamını ana hatlarıyla ortaya çıkaran kitabın içeriğinden oluşmaktadır. Ara Dönem (interregnum) olarak adlandırılan yüzyıl ortası modernizmi mimarlık söylemi ve üretimi açısından içsel bir eleştiriyle yüz yüze gelmiştir. Bu eleştirel yaklaşım, dönemin ihtiyaçları için tatmin edici ve uygulanabilir çözümler sunması beklenen “modern” olanın yeni yorumlarını aramaktadır.
Bu nedenle çalışmada, Türkiye’de dönemin güncel tartışmaları ve gerçekleşen örnekleri, benzer tartışmalara ve uygulamalara tanık olmuş daha geniş bir çerçevedeki mimarlık bağlamına referansla okunmaya çalışılmıştır. Diyaloğun düşünsel altyapısını ve pratiğini oluşturan olgular ve bu ilişkide yer alan aktörler incelenmektedir. Dönemin genel atmosferi tarif edildikten sonra birlikteliğin inşası eğitim alanı, yayın alanı ve dönemin tartışmaları üzerinden ayrı ayrı ele alınarak ortaya konulmaktadır. Çalışmadaki esas amaç ise söz konusu bağlam içinde modern mimarlığa modern sanatı dahil etmenin niyetini anlamaktır. Bu doğrultuda iş birliğinin tasarımı ve anlamına yoğunlaşan çalışma, sanat ve mimarlığın toplumla kurduğu diyalog ve yerel-evrensel arasındaki ikilik çerçevesinden konuyu yorumlamaktadır.
Ezgi Yavuz, Uludağ Üniversitesi Mimarlık Bölümünü bitirdikten sonra Gazi Üniversitesi Mimarlık Anabilim dalında yüksek lisans eğitimini tamamlamıştır. ODTÜ Mimarlık Tarihi Lisansüstü programından Prof. Dr. Elvan Altan’ın danışmanlığında yazdığı “An Aesthetic Response to an Architectural Challenge: Architecture’s Dialogue with the Arts in Postwar Turkey” başlıklı doktora teziyle 2015 yılında mezun olmuştur. 2015-2019 yılları arasında Uluslararası Kıbrıs Üniversitesinde öğretim üyesi olarak çalışmıştır. 2019’dan bu yana Gebze Teknik Üniversitesi Mimarlık Bölümünde öğretim üyesi olarak görev yapmakta ve II. Dünya Savaşı sonrası dönemde mimarlık ve mimarlık-sanat ilişkisi üzerine çalışmalarına devam etmektedir.